ابر دلم میل افتاب ندارد
درد من ای نازنین حساب ندارد

سر به کدامین حصار و صخره بکوبم
رود بزرگی که هیچ اب ندارد؟

خنده به لب خیره می شوی به نگاهم
خیره به چشمی که خواب و تاب ندارد

خنده ندارد شبی که خیس و برهنه ست
خنده ندارد شبی که خواب ندارد

خانه ات اباد خیره ای که چه؟چشمت
چاره ای به حال من خراب ندارد

خواستم از دست خویش بگریزم
حیف…دلم حق انتخاب